La chiesa di Santa Lucia si trova a Maracalagonis. Ascrivibile al XVII secolo, la chiesa è mononavata. Intorno al XVIII secolo venne invertito l’orientamento dell’ingresso per evitare che il fiume Riu e Mela, che passava di fronte alla chiesa, straripasse e la inondasse. Negli anni in cui Maracalagonis fu colpita dalla peste, tra il 1856 e il 1906, intorno alla chiesa venne eretto un muro per seppellire i morti al suo interno. La facciata è semplice, caratterizzata da un tetto a spioventi culminante con un campanile a vela ad una sola luce, con arco a sesto acuto sormontato da una croce. Al centro della facciata si apre un portale ligneo con semplice cornice sormontato da una finestra rettangolare. Internamente, presenta copertura a capriate lignee. La zona presbiteriale risulta sopraelevata rispetto al piano di calpestio.
Sa crèsia de Santa Luxia s'agatat a Maracalagonis. Arribat de su sèculu de XVII, sa crèsia est cun una navada. A inghìriu a su sèculu XVIII fiat stètiu furriau s'orientamentu de s'intrada pro evitai chi su riu Riu e Mela, chi passàt a faci de sa crèsia, inundessit sa crèsia. Me in is annus candu Maracalagonis fiat stètia ferta de sa pesti, intre su 1856 e su 1906, a ingìriu a sa crèsia fiat stètiu pesau unu muru po interrai is mortus a s’internu suu. Sa fatzada est simpri, caraterizada de una cobertura a spoidroxus chi acabat cun unu campanili a vela a una luxi sola, cun arcu a bicu acutzu scumpassadu de una gruxi. A su tzentru de sa fatzada s'aberit unu portali de linna cun una curnisa simpri scumpassada de una fentana retangulari. In s’internu, presentat cobertura a intraiaduras de linna. Sa zona de su presbitèriu resurtat apitzus respetu a su pranu innui si caminat.